Baba, oğul ve serçe

Güzel bir bahar günü yaşlı baba ve oğlu bahçelerinde oturuyorlarmış.

Oğlan gazete okurken babası sessizce etrafı seyrediyorlarmış.

Baba oğulun oturduğu masanın önüne bir kuş konmuş ve yaşlı adam "Bu nedir?" diye sormuş.

Oğlu "O bir serçe" diye yanıt vermiş.

Babası bir kaç saniye sonra dala konan aynı cins kuş görüp “Bu nedir” diye sormuş.

Oğlu “O da serçe” yanıtını vermiş.

Baba 2 dakika geçmeden aynı cins kuştan bir başkasını gösterip “Bu nedir” diye sormuş.

Oğul, babasının aynı soruyu defalarca sormasına çok öfkelenmiş ve bağırarak

“Baba söylediklerimi anlamıyor musun? Sana kaç kere söyledim. O gösterdiğin kuşların hepsi serçe"

Yaşlı adam oğlunun azarlamasından sonra yerinden kalkıp evine gitmiş ve yıllar önce kaleme aldığı günlüğünü alıp oğluna getirip okumasını istemiş.

Günlükte şunlar yazılıymış: “Henüz üç yaşına giren oğlumla birlikte bahçede otururken bir kuş önümüze kondu ve “O nedir” diye bana sordu. Kuşun serçe olduğunu söyledim.

Oğlum her seferinde  "O nedir?" diye sordu. Ben de her defasında, sabırla  "Serçe" diye yanıtladım.

Belki yirmi bir kez sordu. Çocuğuma sıkılmadan sevgi ve şefkatle o kuşun serçe olduğunu anlattım"

Oğlu babasının günlüğündeki satırları okuyunca çok üzülüyor ve sarılıp “Canım babam çok özür dilerim. Ben senin gösterdiğin sabrı gösteremedim. Ne olur beni affet”der.

İşte bir hayat dersi.        

Anneler babalar en kıymetli varlıklarımızdır.

Babalar günü yaklaştığı için bu hikâyeyi sizlerle paylaşmak istedim.