'Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır'

Bu gün 10 Kasım Türklerin ulu önderi Mustafa Kemal Atatürk’ün hayata gözlerini yumduğu 80’nci yıldönümü. Atatürk’ün hayatı ile ilgili okuduğum bir kitapta demişki “Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır”…

Ne kadar anlamlı bir söz.

Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.

Atatürk’ün bu sözü aklıma geldiğinde 4 mumun hikayesi aklıma gelir.

Bu büyük insanı rahmetle anarken bu gün size 4 mumun hikayesini yazmak istiyorum.

Dört mum yavaş, yavaş erirken bulundukları yerde kimse olmadığı için derin sessizlikte sadece dört mumun sohbeti duyulabiliyormuş.

Birinci mum " Ben Barış’ım ancak insanlar beni koruyamıyor. Her yerde savaş var. Bana göre benim ateşimin yanmasının anlamı yok" demiş ve ateşi sönmüş.

İkinci  mum ise "Ben İnanç’ım. Maalesef, hiç bir yerde kalmadım. İnsanlar benim değerimi bilmek istemiyorlar. Bu yüzden benim de ateşimin yanmasına gerek yok. dediği anda bir rüzgar esmiş ve onun ateşini söndürmüş.

Üçüncü mum arkadaşlarının sözleri ve ateşlerinin sönmesi üzerine "Ben Sevgi'yim. Ancak ateşim yanması için gücüm kalmadı artık. İnsanlar bana önem vermiyorlar ve ne kadar önemli olduğumun farkında değiller. Onları en çok sevenlerden nefret ediyorlar" demeye kalmadan ateşi sönüvermiş.

Aniden, odaya bir çocuk girmiş ve üç mumun sönmesiyle karanlık olan odada korkarak ağlamaya başlamış ve “Nasıl olur odamda dört tane mum vardı, 3 tanesi sönmüş. Ben ne yapacağım şimdi” sözleri üzerine dördüncü mum şefkatle çocuğa " Ağlama çocuğum, ağlama. Benim ateşim sönmedi. Benim ateşim yanarken diğer üç mumu da tekrar yakabiliriz çünkü ben Umut'um” yanıtını vermiş.

Çocuğun gözleri sevinçten hemen parlamış ve UMUT mumunu alıp BARIŞ, İNANÇ ve SEVGİ mumlarını tekrar yakarak odasını ışıkla doldurmuş.